Noord-Koreane is onplesierig. Dit kán julle glo.

Ek was gelukkig genoeg om my in Noord-Korea te bevind op 'n baie spesiale dag - Kim Jong-il-dag!

Op die plein langs die KWP-hoofkwartiere staan sowat 5 000 jongmense en wag vir die verrigtinge om af te skop - doodstil en netjies in rye.

Om 5-uur op die kop het marsmusiek oor reuseluidsprekers begin blêr, en 'n gewriemel van kleur soos wat ek nog nooit aanskou het nie, het voor my oë ontvou.

Die kameraman - straks die heel belangrikste persoon op daai plein. Want danksy hom, en talle van sy kollegas wat op ander plekke in die land gestasioneer was, kon die nasionale nuusdiens daardie aand beelde uitsaai van 'n verenigde, homogene nasie wat eenparig en onwrikbaar tot in alle ewigheid bankvas agter hulle wyse, dierbare leiers sal staan.

Danksy Hyang Sun, een van ons gidse, het ek skielik die hand van 'n Noord-Koreaanse meisie in myne gehoum, en daar is van my verwag om saam met haar lyf te swaai!

Gelukkig vir my was ek 'n uithalervolkspeler op my dag, en ná 'n effens wankelrige begin, het ek spoedig agter die kap van die danspassiebyl gekom.